YİRMİNCİ YIL ŞİİRİ

Kalemim yar oldu kaðýtsa yaren,
Yazar durur öyle tam yirmi yýldýr.
Benimle uðraþýr hiç yorulmadan,
Kýzar durur öyle tam yirmi yýldýr.

Çözemedim hâlâ suç mu, hata mý...
Göðüsledim her gün baþka ithamý.
Yarým kaldý her þey görmedim tamý,
Çözer durur öyle tam yirmi yýldýr.

Evveli aþk idi dertle karýldý.
Gönül dertle binbir yerden yarýldý.
Her derdinde yine ona sarýldý,
Azar durur öyle tam yirmi yýldýr.

Sonralar gözüme iliþti dünya.
Bendeki haliyle çeliþti dünya.
Sanmayýn büyüdü, geliþti dünya.
Üzer durur öyle tam yirmi yýldýr.

Bir garip aç kalsa uykumu böldü.
Kimi naçar düþtü kimisi öldü.
Yusuf’a bir kuyu Hacer’e çöldü.
Kazar durur öyle tam yirmi yýldýr.

Savaþlar gördüm ben nice savaþlar.
Savaþta kayboldu yuvalar, aþlar.
Sandým ki gün be gün durur yavaþlar.
Uzar durur öyle tam yirmi yýldýr.

Kutsal saydým dili, dini, devleti.
Tanýdým zamanla bir çok sûreti.
Gözlerim gerçeði, asýl niyeti
Süzer durur öyle tam yirmi yýldýr.

Mazluma ses oldum zalime hasým.
Hak bilenler oldu dilime hýsým.
Bitmedi mezalim bitmedi yasým,
Ezer durur öyle tam yirmi yýldýr.

Duyulmasa bile þu kýsýk sesim.
Haykýracak hakký her bir nefesim.
Kasýrga olsa da olmak hevesim,
Tozar durur öyle tam yirmi yýldýr.

Mesut’um velhasýl ben bu yýllarda,
Kâh lütûf kâh azar gördüm dillerde.
Cismim baþka özüm baþka hallerde,
Gezer durur öyle tam yirmi yýldýr.

Mesut ALTUNKAYNAK
Sosyal Medyada Paylaşın: