Habersiz Aşk

Ne sen beni unuttun,
Ne de ben seni unuttum.
Her anýn benden ibaretken,
Her aným senden ibaret.
Bir birimizden habersiz,
Aþký yaþýyoruz.

Unutmadým mý, unutamadým mý bilmiyorum ama
bazen çok özlüyorum seni.

Özlemin öyle yakýyor ki kalbimi,
Ölmeyi diliyorum o an.

O deniz mavisi gözlerin,
Utanýnca kýzaran yüzün,
Ýçtiðimiz kahvelerin,
Sevgi dolu sohbetlerin hiç çýkmýyor aklýmdan.

Bazen de tam unuttum diyorum,
Hatýrlamýyorum bile sana ait hiçbir þeyi.
Hatta kendimi bile inandýrýyorum unuttuðuma seni,
Sonra bir rüzgar esiyor,
Dünya sen kokuyor.
Ve hep dediðimiz gibi,
En baþtan baþlýyorum o an sevmeye seni.


Bensizliði seçip,
Sensizliðe ittiðin için beni,
Kýzgýn deðilim,
Kýrgýn hiç deðilim sana.
Kaderim dedim,
Olmadý, olmayacakmýþ dedim.
Kabullendim.

Ölüm deðildi bizi ayýran,
Buna çok üzüldüm inan.

Ne özlemek bitiyor,
Nede sevmek seni,
Biriktirdiðim en büyük borç sanki,
Sevdikçe artýyor özlemlerim seni.

Ýçimde bir umut,
Dönecek diyor bir gün geri.
Sonra tanýmadýk bir ses,
Ulan diyor, yine kandýrýyorsun kendini.

Ne sen beni unuttun,
Ne de ben seni unuttum.
Þimdi bir birine sevdalý iki yabancý gibiyiz seninle.
Ne sen anýyorsun adýmý,
Ne de ben anýyorum adýný.

Ne sen bana dualarýnda yer veriyorsun,
Ne de ben sana dualarýmda yer veriyorum.

Sonu olmayan, sonu olmayacak olan bir aþk bizimkisi,
Týpký boðazda kalan düðüm gibi,
Ne çözebiliyoruz,
Ne de kesebiliyoruz.
Uzaktan uzaða,
Habersizce seviyoruz bir birimizi.



Sosyal Medyada Paylaşın: