Sen

Sen mahzun yüreðimin mutluluðu,
Hüzne boyanmýþ gecelerin, aydýnlýk sabahlarý oldun.
Güneþ gibi doðdun karanlýk dünyama!
Sen umudum,
Sen hayalim,
Sen gören gözüm, gülen yüzüm oldun.

Öyle bir sevindirdin ki aþka yetim kalmýþ yüreðimi,
Gülüþünle arife, geliþinle bayram oldun.

Sevilmek ne demekmiþ seninle öðrendim ben,
Sevginin de var olduðunu öðreten,
Yaþatan, hissettiren sevgi öðretmenim oldun.

Nadasa terkedilmiþ yüreðime,
Sevgi tohumlarý ektin.
Sevginle filizlendim,
Sevginle çiçekler açtým,
Buz tutmuþ yüreðime, güneþ olup doðdun.
Baharý getirdin, baharým oldun.

Bilmezdim ben senden önce gökyüzünün rengini,
Sen benim uçsuz bucaksýz, maviye boyanmýþ gökyüzüm oldun.
Dört mevsim yaðmur sonrasý çýkan,
Yedi renk gökkuþaðým oldun.

Kenetledin kalbimi kalbine,
Kalbimin ilacý,
Kalbimin neþesi,
Kalbimin mutluluðu oldun.

Sen beni bana getiren,
Beni bana bulduran,
Çýkmaz sokaklardan kurtaran,
Aþk’ý tarif eden, aþký anlatan,
Aþk’ý yaþatan aþk rehberim oldun.

Sen geçmiþi unutturan, geleceðe umudum oldun.
Sen bende bir dünya oldun, ben sende var oldum.
Ben sende sen olurken,
Sen bende koca bir ben oldun.
Ýyi ki oldun, þükür oldun.
Tespih tespih dua oldun.
Sen kucak dolusu âmin oldun.
Ýyi ki oldun…





Sosyal Medyada Paylaşın: