Ya çok geç kaldık, ya da çok geldik

Biz birbirimize çok geç kaldýk!
Zamansýz oldu sevmelerimiz,
Çýkmaz sokaklar gibiydi yüreðimiz,
Ya ben sana ulaþamýyordum,
Ya da sen bana ulaþamýyordun.
Ayrý dünyalarýn farklý mevsimleriydik biz,
Ya ben kýþ olup düþlerine yaðýyordum,
Ya da sen deli bir fýrtýna gibi, hayallerimi döküyordun.

Biz birbirimize çok geldik!
Ya ben seni taþýyamadým,
Ya da sen beni taþýyamadýn.
Yavaþ yavaþ hazýrladýk bu sonu,
Her gün adým adým ilerledik ayrýlýða,
Ya ben seni kaybetmekten hiç korkmadým,
Ya da sen beni kaybetmekten hiç korkmadýn.
Bir gün birden ayrýlýkla buluþtu, yolun sonu.

Biz birbirini hiç tanýmayan iki yabancý gibiydik,
Ya ben seni tam anlayamýyordum,
Ya da sen beni tamamlayamýyordun.
Hep bir þey fazla bir þey eksikti bizde,
Anlatamýyorduk, anlaþamýyorduk.
Ya ben sana saðýrdým,
Ya da sen bana saðýrdýn.
Birbirimize sesimizi duyuramýyorduk.

Þimdi düþünüyorum da;
Ya sevdiðim kadýn hiç olmamýþ,
Ya da sevdiðin adam hiç olmamýþ.
Pervane misali bir ateþin etrafýnda döndük durduk,
Ya ben seni görmüyordum,
Ya da sen beni görmüyordun.
Sonunda yanýp, kül olduk.

Farkýnda mýsýn?
Ýlk defa bu kadar sessiz kalýyorum,
Hýrçýn deðilim, kýzgýn deðilim,
Yanan yüreðimi,
Ýlk defa gülüþünle deðil,
Gözyaþlarýmla söndürmeye çalýþýyorum.

Þimdi;
Bu son damlalarým, bu aþka,
Bu son yeniliþim sevdanýn hileli oyununa,
Artýk bittim, tükendim,
Neyim var neyim yoksa ortaya koymuþtum,
Hepsini birden kaybettim.

Sanýrým;
Biz birbirimize,
Ya çok geç kaldýk,
Ya da çok geldik.
Ne biz kaldý geride,
Ne de bizden bir iz,
Yaktýk kül ettik,
Artýk bittik, tükendik.
Sosyal Medyada Paylaşın: