Hoş geldin

Hoþ geldin...
Bende tam seni bekliyordum hatta arýyordum.
Çayý demledim, altýný az kýstým,
yavaþ yavaþ alsýn demini, ve beraber içelim diye.

Geç kaldýn!
Oysa hiç geç kalmazdýn,
hep tam zamanýnda gelirdin,
düþtüðümde elimden tutan ilk sen olurdun.

Uzun zaman oldu görüþmeyeli, nasýlsýn?
Ben mi?
Ýyiyim iyi.

Yok yok, aslýnda iyi deðilim.
Sen gideli biraz daha hüzün ektim gönül bahçeme,
biraz daha acý,
biraz daha dert yükledim yorgun kalbime.

Neden mi yapýyorum?
Nedenler suskun, nedenler dilsiz ve hatta saðýr.
Söz konusu ben isem acýmam yoktur kendime biliyorsun.

Aslýnda konuþacak çok þey var,
nereden baþlayacaðýmý bilmiyorum,
sözlerim yüreðimi parçalýyor,
dilimi kanatýyor,
acýdan konuþamýyorum.

Hoþ geldin...
Ýyi ki geldin,
yoksa çýldýrýrdým tek baþýma,
zaten yorgunum,
zaten kýrgýným,
zaten býkkýným,
sessiz sessiz ölürdüm bu dört duvar arasýnda.

Dur lütfen, perdeyi açma,
ay ýþýðý vurmasýn karanlýk hayallerime,
umutlanýrým, yine hayaller kurar,
yine seraplara dalarým.

Býrak karanlýk kalsýn hayallerim,
býrak boðulmuþken seraplarýn derinliðinde çýkmayayým,
býrak bitmiþken umudum, baþlamasýn bir daha,
yeniden güler, yeniden sever, yeniden aldanýrým.

Çay olmuþtur, birer bardak çay doldurayým bize,
birer sigara yakalým,
uzun zaman sonra karþýlýklý içelim seninle.

Evet çok ihmal ettim seni,
farkýndayým, aldandým insanlarýn samimiyetine,
aldandým seni seviyorum gibi süslü kelimelere,
aldandým adýna aþk denilen o duygunun sahte ilgisine.

Hoþ geldin...
Ve iyi ki geldin.
Ben en çok seni özledim, bunu fark ettim,
bana iyi gelen sadece senmiþsin,
beni gerçekten seven,
gerçekten anlayan,
gerçekten dinleyen sadece senmiþsin.

Ben býraktýðýn gibi deðilim,
acýlar yaktýkça yüreðimi, kanadýkça yüreðimdeki yaralar,
aklar düþtü saçlarýma ve beraberinde yaþlar düþtü gözlerime.

Biliyorum ilk defa böyle býkkýn,
böyle yorgun,
böyle umarsýz görüyorsun beni,
bu yüzden diyorum ya; hoþ geldin yalnýzlýðým.
Ve iyi ki geldin.


Ramazan Teke
Sosyal Medyada Paylaşın: