mavisi býçaklanmýþ bir akþamüstü gençliðimin ellerinden tutmuþ ihtiyarlýðýmla sandukalardan çýkarýyorum anýlarýmý her bir aným kamulaþtýrýlmýþ bir acýnýn sancýya dönük yüzü
ki eski-meyen kitaplarýmý hýþýrdatýyorum ve eskimeyen birkaç þarký aklýmda liseli bir çocuk alaycý bir deli cenk ederken birileri gülüyorum gülüyorum sustuðum yerde bir bakmýþým ki tavan arasýndayým üstelik kilitli
ve gözlerimin çatýsýnda hafiften bir buðu ki ýslak ýslak damlýyorum damladýkça yanaklarýmdan eylül yapraklarýna düþüyorum
ki üþüyorum aklýma geldikçe birileri birileri yaprak mevsimi demiþlerdi hep bu mevsimde düþerlerdi oysa ki hiç bilmediler eylül insan mevsimiydi
biraz da serüvendi yaþamak ve fakat hiçbir giden geri dönmedi oysa doðruydu adresler ve kimlikleri geldikçe aklýma gülüyorum gülüyorum ama kekremsi
.....
Yalçýn Gözetelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yalçın Gözetelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.