ŞİİRİMDEN VURDULAR
Sen sýrtýný dönünce beni yalnýz görenler,
Hýzýný alamadý þiirimden vurdular.
Karýþtýrdýlar bir bir geçmiþimde ne varsa,
Hiçbir þey bulamadý þiirimden vurdular.
Mana veremediler her an sessizliðime.
Rastlamadýlar bir gün bir kez hadsizliðime.
Boþ bakan gözlerimi yorup sensizliðime.
Yeltenip soramadý þiirimden vurdular.
Diller anlatýp durdu þehir efsaneleri.
Kulaðýma çalýndý þenlettik haneleri.
Neleri konuþtular bilsen neler neleri,
Yüzüme vuramadý þiirimden vurdular.
Kalkýp Kerem misali dað, taþ giderim diye.
Yada çoban misali aþký güderim diye.
Gözlerini diktiler açýk ederim diye.
Manaya varamadý þiirimden vurdular.
Ne kýzgýndým ne kýrgýn ben senin yokluðuna.
Sadece bir tepkiydi zanlarýn çokluðuna.
Yaþayýp gidecektim bir karýn tokluðuna.
Hakikat aramadý þiirimden vurdular.
Mesut’um bu yüzdendir uzaktan bakýþlarým.
Bazen fevri davranýp manasýz çýkýþlarým.
Aðýt diye yýllardýr hep þiir yakýþlarým,
Kalplerde karamadý þiirimden vurdular.
Mesut ALTUNKAYNAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut ALTUNKAYNAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.