Not; Annelerin sevgi ve þefkat si mgesi olarak bilinmesi, biraz da, babalarýn vakur ve özverili duruþlarýndan kaynaklanmaktadýr... ................................................................
BABAMA
Küçükken, seni hep bir ilâh gibi görürdüm, Sen yanýmda oldukça, hep kaygýsýz yürürdüm.
Sanýrdým; dünyadaki en güçlü kollar sende, Dilediðim her yere varan tüm yollar sende.
Her þeyi sen bilirdin, sen her þeyi görendin, Evi koruyan sendin, ekmeði getirendin.
Annem kadar yumuþak olmasa da dokusu, Bir baþkaydý, unutmam, yanaðýnýn kokusu.
xxxxx
Sonra, biraz büyüdüm, erkek yaným oluþtu, Dudaðýmýn üstüne esmer tüyler doluþtu.
Ben toydum, ölçüsüzdüm, sen dengemizdin baba, Ekmeðimiz, gücümüz, güvencemizdin baba!
Yorgun yaþýnda bile, yükü hep sen taþýdýn, Rahat edelim diye, ýrgat gibi yaþadýn.
En zor zamanlarýnda, bir destek veremedim, Dedelik zevki bile, sana gösteremedim.
xxxxx
Çok geç anladým ama, her sözün bir kuralmýþ, Her öðüdün içinde binlerce gerçek varmýþ.
Ne büyük mutlulukmuþ o bayram sabahlarý, Ve ne zormuþ geç görmek iþlenen günahlarý...
Ne vermem ki bir daha öpmek için elini, Kokunu duymak için, sarmak için belini? ...
Her zor ânýmda halâ yolunu gözlüyorum. Babacýðým! ..Seni çok, ama çok özlüyorum...
(14/06/1997) Ünal Beþkese
YARIN ’BABALAR GÜNÜ’ NUR ÝÇÝNDE YAT BABAMM! Ü.B
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.