BABA
Bal kaymak þekerden tatlýdýr dili,
Ömrümün sönmeyen mumu kandili.
Kanarsa kâh dizim beyaz mendili,
Yarama koyarak hep sarar babam.
Bir minik serçeyim odur kanadým,
Bin bir þey öðretir hep adým adým.
Ben çýrak o yetkin mahir üstadým,
Özgürce uçmama hep yarar babam.
Rotasýz gemiyim eþsiz kaptaným,
Rüzgârla sarýlsa önüm her yaným.
Yanýmda pusulam güvende caným,
En güzel çareyi hep arar babam.
Annemdir kimi kez koruyan saran,
Ninniyle mest edip þefkatle karan.
Düþünce telaþla “var mýdýr yaran,”
Diyerek saçýmý hep tarar babam.
Her güzel hasletten cömertçe veren,
Açan gül goncamý kýrmadan deren.
Gülmemden haz alan huzura eren,
Ömrümü sevgiyle hep karar babam.
Seyfettin Karamýzrak
Sosyal Medyada Paylaşın:
Entellektüel-41 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.