UNUTTUM BEN
Çýk gel artýk bekleme bul beni diyorsun da,
Kaç zaman görmediðim yüzünü unuttum ben.
Yine sevda yurduna sal beni diyorsun da,
Sevda ne idi sahi? Özünü unuttum ben.
Hâlâ ayný bakar mý gözlerime gözlerin?
Daha kaç asýr sürer yüreðimden gizlerin?
Çýkýp gelsem ansýzýn hangi yanda izlerin?
Yürüdüðün yollarýn tozunu unuttum ben.
Deðiþti mi inatçý ruhunun geçmez huyu?
Deðiþti mi sahiden düþtüðüm dipsiz kuyu?
Mevsimler hep kýþ oldu kar yaðýyor yýl boyu,
Baharýný, yazýný, güzünü unuttum ben.
Bilsen neler yazýldý kaþ üstünde alýnda.
Yapraðý gazel oldu þu ömrümün dalýnda.
Artýk mecalim de yok yürümeye yolunda,
Yokuþunu geçtim de düzünü unuttum ben.
Tahire gýpta ettim Zühre saydým ben seni.
Ýçinde kaybolduðum sahra saydým ben seni.
Gülleri kýskandýran çehre saydým ben seni.
Lakin gülistanýnýn izini unuttum ben.
Mesut’um iþte böyle sýrra kadem her hâlin.
Sürüklüyor ruhumu ruhuna gönül selin.
Uzansa da çok uzak ellerden bana elin,
Vuslat neydi tadýný, tuzunu unuttum ben.
Mesut ALTUNKAYNAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut ALTUNKAYNAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.