YÜREĞİM İŞTE
insan bir þey bile beklemez mi?
günler doðuyor, geceler batýyor,
öyle gizli saklý oluyor ki,
bir göz açýp kapayýncaya kadar geçiyor her þey,
ben tüm bu olanlarý,
yarý yarýya açýk bir kirpik devirmesinde,
izliyorum, hiç biri dokunmuyor,
ya da alnýma bir maþallah öpücüðü almýyorum,
bir soru düþüyor,
ciðerimin tam ortasýna,
eðer hiç bir günü aydýnlatmadan,
yaþamak diye sürüneceksem,
neden yaratýldým, ya da neden düþtüm,
dünya denen kaosa,
cevapsýz sorulara ev sahibi olmak,
yoruyor, hem de çok…
yüreðim iþte ,
öyle yerli yerinde durmuyor,
neden, niçin sorularýnýn kulaðýný çekiyor, yandým anam diyen yine ben oluyorum ben…
Sibel Karagöz
#sibelkaragözþiirleri
#sibel_karagoz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.