ARZ-I HÂL

Siyah beyaz dünyamda renklilik ne haddime?
Ben bu filmin sonunu ta baþýndan görmüþüm.
Dil suskun, kalem yorgun, gönül boþluk içinde,
Aðlarý baþtan baþa ellerimle örmüþüm.

Kimseye yok eyvahým ne de bir eyvallahým.
Allah-u alem þahit semtimden geçmez ahým.
Gülümsemek her hâle bu en güçlü silahým.
Nice þer bildiðimi yine hayra yormuþum.

Kin, nefret dosyalarý arþivime giremez.
Aramasýn hiçbir fert þu gönlümde göremez.
Sýrrým hakikatimdir hiçbir yürek eremez.
Ben bile bazen beni kaç bilmezden sormuþum.

Buhranlar yaþar iken döndüm hep gülistana.
Kaç geceyi elimle zoraki çektim tana.
Tebessümümü sundum karþýmda sýrýtana.
Yaramý tuzla saran kaç yaralý sarmýþým.

Unutulmuþ ismimi duyurmadým hadsizce.
Ne okudum ne yazdým yanlýþý edepsizce.
Ýblis sýk sýk uðrarken vakitli vakitsizce,
Huzurda eðik baþla bir kýyama durmuþum.

Mesut’um yanlýþlarý üst üste sýraladým.
Doðruya varmak için hepsini araladým.
Bendeki yetmez diye bin akýl kiraladým.
Yine çileli, gamlý bir gönüle varmýþým.

Mesut ALTUNKAYNAK
Sosyal Medyada Paylaşın: