Türk’üz! Kader çizmiþ kutlu hedefi
Biz görevi Hakk’tan, bir O’ndan aldýk
Bu davada bulduk þaný þerefi
Bayraðý Ata’dan Turan’dan aldýk
Korkaða býrakýp zül bahaneyi
Kanýmýzla yazdýk her hikâyeyi
Þehadet denen o eþsiz payeyi
O/nurlu hitaptan Kur’an’dan aldýk
Gâh Yavuz oluruz gâh Edebali
Hem savaþ biliriz hem ilmihali
Âhîce, sufîce... derviþce hâli
Yunus’dan, Velî’den... Karan’dan aldýk
Ne zaman can gerek dense vatana
Kýskanýr coþkumu Sakarya, Tuna
Yelemize yeldir esen fýrtýna
Dersimizi kardan borandan aldýk
Ne kahpe ne zalim... ne de hazandan
Yegâne ürkümüz mahþer, mizandan
Ýlhamý hilâlden gücü ezandan
Mührünü Bizansa vurandan aldýk
Vatan diye kuma taþa denmedi
Çýlgýn Türkler diye boþa denmedi
Bu yurt için bedel az ödenmedi
Muþtuyu âtiden, yarýndan aldýk
Duysak ki tuzak var kaþýnmýþ kalleþ
Kan dökmek mübahtýr can almak beleþ
Öfkemize kýyas buz kalýr güneþ
Ateþi bir aþkýn hârýndan aldýk
Hilalim namusum ufkumda liman
Yan bakan göz çýkar verilmez aman
Yakarýz dünyayý incinse o an
Usulü Roma’dan Neron’dan aldýk
Mecit Aktürk
ÞÝÝRLERÝN ÞAÝRÝ (Elif Keskin Karabulut) Kardeþimden mükemmel bir dörtlük;
Hele bak tarihe, geçmiþe, ize...
Anlatsýn destanlar dillenip size.
Þehadet þerbeti sunulur bize
Müjdeyi canandan, Yaren’den aldýk!
Yaren 2. Kýzýmýn adi bu arada abi, iki anlamda kullandým.
AÞIK LÜZUMSUZ Dostumuzdan da dört dörtlük bir dörtlük.
Unutturmam asla, þehit yataný
Atan Atatürk’tür, taný Ata’ný
Velhasýlý kelam, biz bu vataný
Türk de kimdir diye, sorandan aldýk
... Ve dört dörtlük bir dörtlük de Þentürk DURSUN Kardeþimden;
Bizlerden nasihat olsun sizlere
Eyvallah etmedik edepsizlere
Ürkeklik korkaklýk uymaz bizlere
Savaþýn ilmini derinden aldýk
*** KATKILARINDAN DOLAYI DEÐERLÝ ÞAÝRLERÝME SONSUZ TEÞEKKÜRLER ***