YILLARI GÖTÜRDÜ BİZDEN

Bir vakt-i gecenin sarhoþuyduk biz.
Uyanmak yýllarý götürdü bizden.
Bir serab-ý aþkýn berduþuyduk biz.
Dayanmak yýllarý götürdü bizden.

Görmek istedikya gözlerimizle,
Ýnkâra meyl’ettik sözlerimizle,
Toz pembe dünyada izlerimizle,
Boyanmak yýllarý götürdü bizden.

Sakla dedim gönül kendine sakla.
Bu serzeniþ kime ve de ne hakla?
Ateþe yürüdük çýplak ayakla,
Þu yanmak yýllarý götürdü bizden.

Mesut’um ziyanla geçtiya ömür.
Sömür gönlüm sen de hep beni sömür.
Kalem kaþ, ay çehre, gözleri kömür,
Her anmak yýllarý götürdü bizden.

Mesut ALTUNKAYNAK
Sosyal Medyada Paylaşın: