Durak

doðruyu söyleyecek kuþlar
uçurum yanaðýnda susamýþlýðýmý incitip öyle garip..




büyüdükçe bir kitabý okumayý,boþluklarý geceyle avucuma kapadýðýmda anladým
þizofren haykýrýþlarýn küskün seslerle odalara sýzýp,çatallaþtýrmasý sesimi..
hep birlikte bir bahçeye sýðamamanýn
doðru duraðýnda
dýþarý atýlmýþ çocuk olabilirim mesela
mesela bu yüzden hýrçýnlaþýyor olabilir yaðmur.
büyüklü küçüklü durmadan sayýklayan atlar,bir nehrin aklýný karýþtýrdýðýnda...



doðruyu söyleyecek kuþlar
Uçurum yanaðýnda susamýþlýðýmý incitip öyle garip..




Iþýðý soldurmamanýn bir yolu da
ikindi irkilmesinin gözüyle güneþi içmek
aðaç altlarýna oturup yeþille dertleþmek
dünya soðuktur diyenlere hiç inanmadým zaten
kalbe açan derin düþler var iken
anladým mutluluk kendi içimizin büklümünde bir yerde
bana benzeyen yaðmur mu yaðýyor
bana benzeyen güneþ kadar




ki,
beklemenin masalýmsý sancýsýnda
bir yaþama biçimidir vakit

Gel sarýlalým artýk..


...


Sosyal Medyada Paylaşın: