Ne varsa satýldý, elde tesis yok!
Bir satýlacak var, daðlar ve taþlar!
Yeni tesislere, müteþebbis yok;
Kaldý tezgâhlarda, tek vatandaþlar…
Sattýlar ne varsa “babalar” gibi!
Göründü devletin, boþalan cebi!
Þimdi tüm halkýmýz, zamlara tabi;
Her gün yapýyoruz buz gibi duþlar…
Fabrikalar gitti, alkýþ tuttuk biz!
Vatandaþlýk bitti, tez unuttuk biz!
Tüm vatan gidiyor, hapý yuttuk biz!
Þimdi akýyor tüm gözlerden yaþlar…
“El içe eðilir…” Dediler bize!
Taraftarlar varken, halk neyimize!
Nasýlsa getirdik Türk’leri dize!!
Þimdi çatýlýyor, gözler ve kaþlar…
Çalýþacak yer yok, vatandaþ bitti!
Devlet kalkýnmayý yarlardan itti!
O eserler, tüm bu halka aitti;
Artýk baþýmýza, yaðýyor taþlar…
Uyan ey milletim, gaflette kalma!
Ülkene bu kadar duyarsýz olma!
Bütün bildiklerin kulaktan dolma;
Bu gidiþle düþer omuzdan baþlar…
Karaman-2022/06
Halil Þakir Taþçýoðlu
ÜSTATLARDAN:
Tüm hayaller gerçek bir uzay kaldý
Yýldýzlara bakýp hayale daldý
Pirinci ararken bulgurdan oldu
Bu zamlar milleti daha çok tuþlar...
Hayal dünyasýnda yaþayanlar var
Bekarken eþini boþayanlar var
Hâlâ umudunu taþýyanlar var
Rýzýk aramaya göçtü tüm kuþlar...................Türkmenoðlu (Þükrü Atay)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.