KİMSESİZLİĞİMİ UNUTTUM BEN SEVDİKÇE...

Melundur gölgeler:
Mealimse kim bilir kim bilir hangi iklim?
Ýkilettiðim aþkýn da reveransý þakýdýðým bülbülün
Telaþlý çýrpýnýþlarý
Oysa güldüm ben sýradan bir gül
Sýra dýþý bir sevgiyi ve hayatý bahþeden Rabbimin nezdinde
Coþtum ve coþtum ve duruldum ansýzýn:
Damýmdý sefil hazan
Hüzün yüklü bulutlarsa en sýrdaþým
Hecelediðim hayatý bazen bozguna uðratan
Olsa olsa mazinin na’þý…

Sökün eden bir hece bir kelime
Aþkýn damladýðý nice ölü hücre
Bedenimde saklý
Bense bedensiz bir yolculukta saklý
Tuttuðum kadar nazýmý niyazý
Elbet beni çeken ve reddetmeyen sadece O.
Çevrelendiðim zinhar gölge
Tavaf edilesi bir cennet saklýdýr içimde
Çimenin yeþili
Renklerin billur sesi
Oysaki sessizlik düþtü payýma bir ömrü
Heba etmenin ertesi
Ertelediðim mutluluðu
Bana layýk görmeyen her kimse
Kimsesizliðimi unuttum ben unuttum sevdikçe.

Kambersiz düðün misali
Gocunmadan sevdiðim insanlarý ve hayatý
Nihayetinde çalýnsa da yaþama sevincime sahip çýkan Mevla’mý
En çok sevdim
Çokluðuma binaen tekil zaaflarým ve zarif tuluatým
Nazenin gönlümde saklý soytarý zemheri
Hem üþüdüðüm hem terlediðim
Bilindikten çok ötedir benim bitimsiz acýlarým
Ýçimi açamadýðým kadar
Lahzasýnda kaderin kaykýldýðým yer gök
Gümbürtülü yaþlarým kurulandýkça Allah katýnda.

Koþtukça koþtum beni çaðýrana
Çaðlayan yüreðim çaðdýþý bir özlem belki benimki
Þimdilerde saklý tuttuðum onca hatýratý
Sevebilmek bu sefer kendimi
Koþullandýðým bir mevsim ki hazanýn çaðrýsý
Güftelerin ýslýkladýðý bir þarkýyým ben sonsuzluða kurulu
Saatim ve alarmým ve beden yaþým
Yaslandýðým ulu daðýn
Pervazýnda seken bir çocuk gibi ansýzýn
Yüzümde açan güllerin mecazi kokusu.

Ulaþýlasý cennetin giriþ kapýsý
Layýðýyla O’na sadýk bir kul olma telaþý
Efsunlu hüznüm ve sözcüklerim
Mealim saklýdýr nazarýnda açtýðým
Ýlk ve son kez yâd edilesi bir ömrü
Delip deþen duygulardan arda kalan þiirler elbet
Sararan beti benzine uyarladýðým o pembe
Ýfþasý aþkýn imasý yalnýzlýðýn
Ýfa ettiðime tek muktedir sadece Rabbim.





Sosyal Medyada Paylaşın: