Baksana! Görebiliyor musun? durmaksýzýn dönüyor rüzgârýn kýzarttýðý gözler beyin kasveti emiyor bir ihtiyaç gibi kýzýl parýltýsýyla korun tan çiçekleri kuþanmýþ yalazý gizlice karanlýðýn kar tanesi iminde.
Görebiliyor musun? boþluðun yörüngesinde dönüp duranlarý kireçli bir boþluk býrakarak siyahýn uçurumunda pusular þeytanlarýn yedeðinde oynatýr insan soyunu keyfince kemiklerindeki iliði sýkýp çýkarýr bir mengene gibi hiçlik gözlerin eðrisinde sýrsýz-paslý aynalarda sonsuz sayýda vesvese.
Görebiliyor musun? kýrmýzýsýný kýpýrdatmýyor güneþ karanlýða býrakýyor izlerini irinli sularda yýkanýyor yýlan bakýþlar dokundukça her yanýný çürüten söz, dil ve zamanýn
Yakýnda göreceksin! Görecekler!
düþ sabahý sýyrýlýr insan yalan gecelerinden gözleri yanýk acýdan ateþli bukaðýlardan iblisin kahkahasý azap gayyasýnda sükût olan
sonsuz bakýþlar akar durur yorgun argýn köprünün altýndan herkes hep ayný yerde çalsýn saat acýnýn ardýndan mezarýn üstünde uyusun vefalý deniz.
FATMA LEYLȂ DENÝZ 18.01.2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fatma Leyla Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.