Toriçelli Boşluğu

Ýnsanlarýn düþ kurmaya zamaný yok.
Anlatýlmaz bu.
Ýlle yaþamak gerek.
Gökdelenler arasýnda uzayýp giden
Caddeleri.
Kalabalýðý.
Ruhsuzluðu.
Toriçelli boþluðudur bu.

Iþýk görmez derin avlularda büyür çocuklar.
Gözlerinde yosun baðlar sessizlik.
Kurumuþ denizlerin tozuna bulanmýþtýr
G Ö Z L E R Ý.
Gözlerinde kum ve çakýl.
Ne horoz ne elma ne de pamuk þekeri
kandýrabilir onlarý
adýný söyleyemedikleri tatlýlarý varken.

Masallardan düþen gülüþmeler
küflenir sandýk diplerinde.
Kalplerinde paslý çýngýrak sesleri
zamanýn bilinmeyen avuçlarýna düþer.
Ýki mevsim arasý bir buðdayda saklanan gerçeði görmezler.
G Ö R E M E Z L E R.
Karanlýðýn taþ kokulu kovuklarýnda saklanýrlar
bir boþluðu baþka bir boþluðun içine sýðdýrarak.
Bir böceðin oyuk oyuk býraktýðý
sessizlikte uyuyarak.

Çöl geceleri yýðýn olmuþ gözbebeklerinde
küflenmiþ bakýþlarýnýn durgunluðuyla.
Çýnar yapraðýnda kýrýlýp yayýlan
yeþil serinliðin içinde gizlenmiþ
bir ormanýn varlýðýný unutmuþ bu çocuklar.

Bu çocuklar,
sonu gelmeyen geceyi
gündüze dek bekleyecekler
karlarý seyrederken kaygýlý bakýþlarla
buzlanmanýn kapladýðý büyük çýplak aðaçlarda.
Barýnaklarýnda ne beþik gölgesi
ne de ýslak ninnileri olacak.
Tir tir titreyecekler orada korunmasýz.
Denizin sesi uzaklarda kalacak.
Yaðmur altýndaki atlarýn görüntüsünü özleyecekler.
D U Y A M A Y A C A K L A R
týnlayan basamaklarýný renklerin ve
G Ö R E M E Y E C E K L E R
havadaki kokusunu unutacaklar rengârenk çiçeklerin.
Maviyi ve yüksek gökyüzünde kanat çýrpanlarý
U N U T A C A K L A R.

Uyur insan.
Uyur.
Uyanmak istemezse derin uykudan
Ertesiz bir þimdide kalýr.
Küçülür.
Kendi karanlýðýnda boðulur.
Toriçelli boþluðudur bu.

FATMA LEYLȂ DENÝZ 03/12/2020

Sosyal Medyada Paylaşın: