Yýllar önce ’Liseli küçük sevgilim’din sen Sonra, bir býçak gibi giriverdin ömrüme; ’Büyük aþkým’ ’Ömür törpüm’ ’Cahil baþýmýn cezasý’ Derken ’Helâlim’ oldun, ’Alnýmýn yazýsý’ Zor günlerde ’Dert ortaðým’, dahasý, ’Ýki güzel evlâdýmýn anasý’...
Yaþlandýk yavaþ yavaþ, bir koþuþma durmadan, Bunca yýl nasýl geçti, hiç farkýna varmadan... Sen; her sabah hazýr çayým, her akþam sýcak aþým, Yuvada ’Temel taþým’ ’sýrdaþým’ ’Can yoldaþým’! ... Gören gözüm, tutan elim, yürüyen ayaðýmsýn, Ýhtiyar günlerimin sabahý,akþamýsýn.
Dualarým; birlikte günlerimiz sona ermesin, Senin yokluðunu, Allah bana hiç göstermesin.
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.