*****Elimde mîraç gülü sana geldim Mûnise *****Sesim de çýkmaz oldu donup kaldým Mûnise *****Ýçerim ýlgým yüklü döndür hayata beni *****Nergis duruþlarýnda huzur buldum Mûnise
Merhaba furkansý niyetlerimin inâyeti Hem-hâl olduðum yüreðim Neþv ü nemâ bulan cesaretim Cânýma büyükelçi atadým seni Ne olur gözbebeðinden ayýrma beni
Handan bakýþlarýnda handeler açýyor Mûnise Âh keþke zihnim bu sese bir kulak verebilse Býraksa nefreti -kibri içindeki fýtratý dinlese
Beþerliðimin uçurumunu iyileþtiren duâmsýn Ufukta görünen yaþam nöbetim Bengisuya ulaþtýran kil/im Süveydâyý koruyan dil/im Ey beni insan yapan Mûnise Sendeki ‘’kâlûbelâda verilen il/im’’
Umudum
Ruhum
Sevdiðim…
Dursun Tiftik
Sosyal Medyada Paylaşın:
dursun tiftik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.