_______________ Bir tefekkürün ardýndan...
Kötü ruhlu liderler, dünyayý dar ettiler!
Kim ister ki insanlar, baharlarýnda solsun?
Savaþlarla hayatý, kökten murdar ettiler!
Yaþayan canlar ister, her günüm bayram olsun…
Hileyle kazanýlan savaþýn sonucu bu!
Adaletsizliklerin, bilinen son ucu bu!
Keþke Yunan kazansa diyenlerin suçu bu!
Dilerim hepsinin de, gözleri toprak dolsun…
Ýnsanlarýn gözünü doyurmaktan zoru yok!
“Ne varsa benim olsun”, diyenler öyle si çok!
Düþmandan deðil esas, gözü doymayandan kork!
Öyle bir dünya kur ki, insanlýk huzur bulsun…
Bir yönetim getirir, kendi rahatý için!
Hiç hak etmeyenlerin, istirahatý için!
Þirin’in tüm çektiði, yalnýz Ferhat’ý için!
Ey buna yol vermeyen, sen ne biçim bir kulsun…
Akýllýmýz kalmadý, doðuda bir zýrdeli!
Uzak batýdakinin, meçhul ahir, evveli!
Kuzeydeki güvensiz, her an üstünde eli!
Meczuplar hep söylüyor, “seni sevmeyen ölsün…”
Vah benim ýs/sýz dünyam, ne hallere düþtün sen!
Oysa tüm insanlýðýn, çok sevdiði düþ/tün sen!
O güzel hayalleri, kimlerle bölüþtün sen?
Þimdi tüm avuçlardan, kayýp giden bir elsin…
Karaman-2022/05
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.