Bu Şehrin Gülleri

Vefasýz nerede, diyorlar bana?
Bu þehrin kullarý, soruyor seni.
Ararým her yerde, yâr yana yana,
Bu þehrin yollarý, yoruyor beni.

Gideyim diyorum, hisler karmaþýk,
Karþýma dikilir, derler,“dur aþýk!”
Al beyaz, mor sarý, pembe sarmaþýk,
Bu þehrin gülleri, sarýyor beni.

Ebedî mesken mi, tuttun yâd eli?
Kokunu duyardým, aþsaydým beli,
Toroslardan inip, esince deli,
Bu þehrin yelleri, seriyor beni.

Her þafak yeni bir, umut doðuyor,
Yaylada bir dilber, koyun saðýyor,
Baharda yaðdý mý, yoðun yaðýyor;
Bu þehrin selleri, geriyor beni.

Koca Kýrýkhan’da, say ki bir hiçim,
Ýlgine muhtacým, sevgine açým,
Yüzümde çizgiler, aðardý saçým;
Bu þehrin yýllarý, vuruyor beni.

Gölbaþý’nda ýssýz adaya çýksam,
Kendimi bir tek göz, odaya týksam,
Kayýða binip de bol kürek çeksem;
Bu þehrin sallarý, sürüyor beni.

Sýnýr boylarýnda, gezer marallar,
Sakýn yanaþmayýn, avcý yaralar!
Dayanmaz yüreðim, kendin paralar,
Bu þehrin telleri, koruyor beni.

Ben Kerem, sen ise dönmeyen Aslý,
Ne zaman bitecek, bu hüzzam faslý?
Kilitler paslanmýþ, kapýlar yaslý,
Bu þehrin zilleri, arýyor seni,
Bekletme, Yaradan, görüyor beni.

14.05.2022
Muhittin Alaca

Sosyal Medyada Paylaşın: