ELLERİN
Üzerlerinde zarif bir süs sanki çillerin,
Narin yapraklarýdýr pembe gonca güllerin.
Ellerimin içine minik kalbi çýrpýnan
Yavru kumrular gibi, o isyankâr ellerin...
Ellerin, ellerime deðince bir kor gibi,
Ellerinin sihrinden kurtulmak, çok zor gibi.
Kurumuþ dallarýma hayat veriyor gibi,
Tenimin can suyudur, o lütufkâr ellerin...
Bazen de þeytan olur, gönlümü çalýp gider,
Parmaklar mýzrap gibi, sînemde çalýp gider.
Sarhoþ eder, aklýmý baþýmdan alýp gider,
Günahtan, sevap sunan, o günahkâr ellerin...
Asil bir zerâfet var, gerçekten çok özeller.
Manolya kadar narin, öylesine güzeller,
Sanki, öpülmek için yaratýlmýþ o eller,
Tadý hep dudaðýmda, o füsunkâr ellerin...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.