Dünyanın küçük elleri

sevmek
suskunluðun deli aynasýna tarifsiz aðýtlar yakmaktý
çiçeklenen bir aðacý yerinden söküp
ay ýþýðýna yürümek
sarýþýn dallarýn nar çocuklarýna
çeþme türküleriyle asýlmaktý

sevmek
huzura nasýr baðlayan köklerle
öpmekti dünyanýn küçük ellerini


gözlerime kül batmasýyla seyiren gecenin
dün kuþlarýyla dönüyorum
merhametin tokluðunda sabýr konaklarý
yanýbaþýmdaki gölge
bir türkünün ince sýzýsýyla salýnýr sarnýçlar
uyanýr sular
uyanýr insanlar

tenimde tarihin nehirleri


Ey gözümden akan mavinin üzgün bulutu
Ey gözlerime kalan aðaçlarýn ýslýðý
biz iyi insanlardýk
kýyýya yanaþan gemiler
eski bir sinemayla sokaða çýktýðýnda
bu þiiri yazdým
bir ceylan avuçlarýmdan su içti
pýnarlar döküldü daðlardan
çünkü sevmek
heybemden boncuk boncuk inen
yolculuklarýn adýydý



sesimin ezgisinde uzun geceler
çöllerde esen yel yeþilin çarmýhýnda
içi dolu bir aynada yaðmur
uzat kaldýrýmlarý ayaklarýmýn dibine
denize varsýn yaprak
dudaðýný boyayarak þiirlerin..
býrak titreðini parmakucunun
orada küçük bir çocuk
zayýf bir güneþi içiyor
kanýyor kýzýl baharlar
düþ ampülleriyle

vallahi yollarýn kan/atlarýyla
koca koca trenler kalkar þehre/
þehre aþk tüter

çünkü sevmek,
huzura nasýr baðlayan köklerle
öpmekti dünyanýn küçük ellerini

....
Sosyal Medyada Paylaşın: