SÜRGÜN
Dedilerki toplanýn artýk gidiyorsunuz.
Bizi vatanýmýzdan, canýmýzdan ettiler.
Nasýl anlatýlýrki buna ne diyorsunuz?
Hatýradan, geçmiþten, anýmýzdan ettiler.
Olmaz dedik haksýzlýk sizin bu yaptýðýnýz.
Kurusun dalýnýzda meyvanýz, yapraðýnýz.
Kast edip canýmýza da anlayacaðýnýz,
Oluk oluk akýtýp kanýmýzdan ettiler.
Kimseye dokunmazdýk sürerdik þu hayatý.
Girdiler kanýmýza sürenler saltanatý.
Daha yer yokmuþ gibi es geçip kainatý,
Bize güneþ, bize ay günümüzden ettiler.
Ses etmedi kimseler daðýldýk her bir yana.
Yokluðu içimizde yaþadýk kana kana.
Kimi öldü yollarda kimi hasret vatana.
Özümüzü sömürdü dinimizden ettiler.
Parçalandýk velhasýl ellerde hasret kaldý.
Herbir þey unutuldu dillerde hasret kaldý.
Ahýska türküleri tellerde hasret kaldý.
Sürgünde seksen altý binimizden ettiler.
Mesut’um gaye neydi, bu kýyým ne içindi?
Yandý binlerce yürek, sahipsizlik niçindi?
Tüm dünyanýn içine bu zulüm nasýl sindi?
Hoyrat, alçak gönüller dünümüzden ettiler.
Mesut ALTUNKAYNAK
Ahýska Türklerinin vatanlarýndan sürgün ediliþleri anýsýna.
14 Kasým 1944
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut ALTUNKAYNAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.