BABA OCAĞI

Tek odalý bir ev, küçücük pencere,
Bir köþesi ambar,iki bakýr tencere,
Þahitti çile ile geçen o günlere,
Anýlarla göçüp gitmiþ baba ocagi.

Ne mutfak var,nede misafir odasý,
Dört nufusun o sýcacýk yuvasi,
Ayakta tutuyordu anamýn duasý,
Yerinde ýsýrganlar bitmiþ baba ocagi.

Duvarlarda sýva yok, yerler toprak,
Sekmende minder þahane oturak,
Çatýda kar,zor damladan kurtulmak,
Zamana yenilp terk etmiþ baba ocagi.

Bir tek odasi vardý, baþka yoktu ama,
Yün yataklar serilidi sedire yan yana,
Hic perde takmadýk küçücük cama,
Yillarca bacasi tütmuþ baba ocagi.

Elektirik nerede gaz lambasi yakardik,
Mantar týpalý þiseye gaz yagi katardik,
Güneþ batincada hemen yatardik,
Sabahlari horuzu ötümüþ baba ocaðý.

Saftýk dürüstük sözümüzün eri,
Bazen karýncalar sarardi her yeri,
Dimdik ayakta durdu yýllardan beri,
Sonunda býrakip gitmiþ baba ocaðý.

Unutulur, yýllar geçince aradan,
Söylesem bitmiyor hepsini sýradan,
Kimbilir kimler gelip gecti buradan,
Hepimizi adam ettimiþ baba ocaðý.

Hezen kýrýlmýþ, kalmýþ taþtan duvarýn,
Suyu akmaz olmuþ önündeki pýnarýn,
Kurumuþ dallarý,kapidaki çýnarýn,
Yerinde yabani otlar bitmiþ baba ocaðý.

Viran olmuþ artik baca tütmeyecek
Çatýsýna çýkýp bülbüller ötmeyecek
Þevki derki; hasretim hiç bitmeyecek
Bu gidiþin, bize yetti baba ocaðý.

Þevki TANRISEVER
25.11.2018
Sosyal Medyada Paylaşın: