GİTTİ BABAMİZ

Kara sabanla boz tarla süren
Canýný diþine takýp, emek veren,
Fakirlige direnip göðüs geren,
Bir gün görmeden gitti Babamiz.

Zile daðýndan sýrt yükü odun çeken,
Göduk göduk ölçüp evlek evlek eken,
Kadir kiymet bilemedik yaþarken,
Bir tas su veremeden gitti Babamiz.

Nasýrlý ellerindeki marfeti hüneri,
Aç karýna iki diþ sýkardý kemeri,
Karakýþý bitmedi zalimdi zemheri,
Yazý görmeden gitti Babamiz.

Tüm dertleri unutup içine atan,
Gece ile gündüzü birbirine katan,
Yarý ac, yarý tok yemeden yatan,
Önüne sofra kurmadan gitti Babamiz.

Geçinmek için büyütüp üç beþ kuzu,
Veresiye satar onuda gülmez yüzü,
Þükretmek olurdu yinede son sözü,
Bir murada ermeden gitti Babamiz.

Çambaþýnda para etmez peyniri yaðý,
Bir kizak odun için iki gün canik daðý,
Biz üzüm veremedik onlar verdi baðý,
Bir salkým veremeden gitti Babamiz.

Hep düþündüler arkasýný önünü,
Bilmediler nedir babalar gününü,
Bazen askerligini bazende düðününü,
Genç yaþýnda,göremeden gitti Babamiz.

Adam olmaz evladi diye ödü patlar,
Elleri nasir tutar, dudaklarý çatlar,
Belinde kuþak, mintani ikiye katlar,
Takim elbise giyemenden gitti Babamiz.

Þevki der ki; Boþa tüm bu çabalar,
Nerede bu koca yürekli babalar,
Yüreklerinde acý bedendeki yaralar,
Derman bulamadan gitti Babamýz.

Þevki Tanrýsever
Bolu 21.06.2020
Sosyal Medyada Paylaşın: