NEREDELER
Ficekte yatmýþlar her biri bir yere,
Aralarýndan geçiyor susuz bir dere,
Kara topraklara canlarýný vere vere,
Yatýyor canimizdan canlar þimdi
Gece gündüz çalýþtýlar durmadan,
Yok oldular,bir menzile varmadan,
Yaþadýlar,hic gönül kýrmadan,
Neredeler o eski zamanlar þimdi.
Dere kenarlarýna söðüt dikmiþler
Boz tarlayada güzlük ekmiþler,
Yetmemiþ kýþa geven sökmüþler,
Boþ kaldi o damlar,harmanlar þimdi.
Ne geceleri olmuþ ne gündüzleri
Yoklukla büyütmüþler bizleri,
Halen yayla yolunda ayak izleri,
Neredeler o canlar, dermanlar þimdi.
Uzanmasýn boþa elimiz kolumuz,
Onlardan farklý deðilki sonumuz,
Ayni yol olsun, hayattaki yolumuz,
Boþa verilir fermanlar þimdi.
Her giden den kalan hoþ bir sada,
Neden bu kibrin ,nedir bu eda,
Dünyaya bir nefes,edecen veda,
Kurtarmaz hanlar hamamlar þimdi.
Þevki der ki; Bu ne hal, bu nasýl iþmiþ,
Hayat bir yol,kimler gelip geçmiþ,
Felek bize de bir ömür biçmiþ,
Geldi geçiyor, artýk zamanlar þimdi.
Þevki Tanrýsever
27.07.2014 Saat :16,30 Arife günü Ficek (Mezarlýk Ziyareti) Mesudiye/Ordu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bak Sen Şu Kadere Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.