Doldur doldur sun güzelim, dudaðýndan peymâneyi, Sen, bûsenle sarhoþ eyle, neyleyim ben meyhâneyi. Gelen vurmuþ, giden vurmuþ, harâbata dönmüþ gönül, Gel, handenle teskin eyle mahzûn kalb-i virâneyi.
Nâr-ý sevdâ olup girdin, sol böðrümün az üstüne, Þimdi zâlim, bin iþveyle nâz eylersin nâz üstüne. Düþür de gel, kýzýl zülfün, aah, o elâ göz üstüne; Bir kez daha sana vurgun, mecnun kýl ben dîvâneyi...
Sen canýmsýn, cânanýmsýn, bil ki sevgim pek derindir, Sevdâm senin, gönlüm senin, gayrý ömrüm hep senindir.. Ben, nûrunun esîriyim, aç, sînende yak, sevindir, Aþk odunda yanmak için çýrpýnan bu pervâneyi...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.