VE İŞTE YENİDEN BAŞLIYORUM HİKAYEME...
Ahþaptýr benim yüreðim
Adabý yoktur da ahvalimin
Bir karýncayý bile sevebildiðim yalan deðil
Hatta kafa üstü düþtüðüm yeter ki ezmeyeyim
O karýnca sürüsünü.
Gülümsemelerim çalýndý hayallerimin peþi sýra
Sýrra kadem bastý mutluluk
Hedefimdi huzur ve sevgi
Taþkýndý yürek bazen bir metafor
Bazense yüklendiðim azap
Hýçkýrýðým dinmedi
Hiçliðime binaen var olmanýn güftesi idi sevmek.
Gönlüm razý gelmedi yeniden döndüm baþa
Ufkuma sadýk güneþi sarýp sarmaladým hatta üþümesin diye
Ýçimde sakladýðým tüm sevgiyi örttüm üstüne
Týpký Rabbimin bana eþlik ettiði gibi
Sitemsiz ve sebepsiz yaþamanýn da ta kendisi idi
Sevecen yüreðimden dökülen her zerre
Muradýmýn da telvesi
Ýçilesi bir acý kahve elbet dostumun eþliðinde
Lakin dünde kaldý pek çok þey
Ben artýk o eski ben deðilim
Tevazu yüklendiðime þahit koruyucu meleklerim.
Saklý tuttuðum iyi niyetim ve masumiyetim
Asla da sonlanmayacak yaþadýðým sürece
Bedellerini ödüyorum elbet içtenliðin
Mazbut hayatýma nifak sokanlara da aldýrýþ etmeden sözüm ona
Seferberliði yüreðin ve kalemin
Ve iþte dikiyorum tek tek söküklerini yüreðin
Þahlanan duygularýma
Sönen ruhuma
Sancaðýma dair kimse atýp tutan
Hala inanýyorum huzura ereceðime
Küllerimden doðsam ne ki?
Öleceðimin da garantisi
Peþimden esen rüzgârýn
Savurduðu öznem ve gizim
Solan çehrem
Sinemde saklý bir sürü hece ve insan
Ah dahi etmediðim
Aðýtlara da tek tek döktüm yaþýmý
Yasýmýn mimarýdýr sevgi
Yaþýmsa çoktan erdi kemale
Ýndindeyim artýk ölümün
Ýnzivada geçmiþ olsa bile ömrüm
Ýfasýdýr ruhun yazdýklarým
Kimine göre bir imla hatasý ismim
Hali hazýrda dile gelmez acým
Ýçimi açtýðým kadar daha da yandý caným
Bir ferman deðildir yazýlan
Bir fetva asla deðil
Dibini gördüðüm dünyanýn
Ertelediði gülüþümün yanýnda solan çiçekler ne ki?
Devasa bir çelenk gibi
Kendi mezarýmý ziyaret ettiðim ölüm öncesi
Yoksa gözlerim açýk gördüðüm bir rüya mýdýr bunca þey?
Dilimde yüreðimde Besmele arþýnladýðým her milim
Madden yaralý manen zengin
Yaralý beyitlerden firar eden bunca duygunun da ederi
Elbet kayýtlý sadece Rabbin katýnda
Varsýn izi kalsýn acýnýn
Varsýn kat izi olsun sevdiðim
Varsýn kayayým yýldýz gibi göðün
Teninde saklý özlemi de sonlandýrdýðým
Bir þiire serildiðim ve sarýldýðým ne ki?
Binlerce þiir içmiþken bir ömür
Ertelenen mutluluða ben de parmaðýmý basýyorum
Semazen yüreðin feri aydýnlýk kýldýðý kadar
Sevabýmla günahýmla hala ayaktayým þükür
Kader ve keder yüklü tefekkürde saklý mizacým
Kangren olmuþ tüm kötülüðü söktüðüm derinden
Sökün eden binlerce heceden ayrý düþmeden
Ve iþte yeniden baþlýyorum hikâyeme…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.