DEVİNDİĞİM ŞU ÂLEM

Tetikledi zaman yetmedi tekledi mahrem:
Uçuþan püsküllü etekleri gecenin, nemini sildi ansýzýn
Gözlerinin.
Yâd edilesi bir öfkeydi metruk hanelerin gazabý
Afaki bir özlemdi belki de benimki…

Ben ki;
Düþtükçe t/uzaða ellerimden dökülen parçacýklarýný
Yüreðimin atomundan arda kalan
Ziyadesiyle yaþlý ve yaslýydý gözlerim
Ve iþte týrmandýðým Kaf Daðýnýn eteklerinde de toplanmýþtý
Ahvalim:
Ah etmediðim kadar
Sevgi özürlü kimse bir ikindi vakti
Doldular içime ta derine.

Saygýda kusur etmediðim
Sevgili meleklerim ve akýl melekelerim
Tabanlarýný da yaðlarken hüzün denen kýblede
Saklý bir dua bir deva bir dava
Aklýmýn ipleriydi oynayan ve de oynatan

Ýçimdeki hengâme ötüþtü
Varlýðýmdý ayrý düþtüðüm çevremden
Hain bir kantarda saklý adaletsiz ölçüm
Beklediðim kadar doðru zamaný doðru günü
Öykülerimde sarardým
Öykündüðüm dünümde saklý devasa bir yaraydým

Matemin közü
Gecenin körü
Kelamý yitik derviþ misali
Devindiðim þu âlem
Daraldýkça yüreðin koridorlarýnda
Varlýðýmla bazen meczup
Yokluðumla da katýk
Yaptýðým her duygu öfkemi yendi yeneli
Ve iþte neþri gün ýþýðýnýn
Geceyse soluðumu kesti keseli.

Ýman gücümde yatsý namazým
Yaþlý gözlerimde afaki özlemim
Hem kendime hem kendimden uzak bir iklime meylederken
Yasýmý sonlandýrandý yine Mevla’m
Kat izinde dünün kaybolduðum
Bir orman gibi
Balta girmemiþ
Bazense boþboðaz iblis
Tetiklese de öfkemi
Sabrýmla d/okundum ben en tepeye

Tepegözü evrenin
Ýnfilak edilesi binlerce gizin
Garbýn ya da þarkýn
Özlemi dindi dineli
Ýliklerime kadar üþüdüðüm bir geceyi
Aydýnlýk kýlan elbet zaman ve Yaratan
Bin geceden hayýrlý Kadir Gecemi
Ýçime çektiðim her hadis her sure
Öykündüðüm en ulvi makam ve masumiyet
Þah damarýmdan yakýn o sýcaklýk
Ve iþte üþümemi geçiren
Özlemle ve aþkla yürüdüðüm Hakkýn kapýsý
Nasýl da açýktý ardýna kadar

Ar bildiðim neyse biriken içimde
Arz ettiðimin de bir sonrasý
Talep gören her duygum ve ufkum
Gönlün nazarýnda uçuþan bir sima olsa olsa
Yanýk yüreðimin ucunda tüten o duman
Darmaduman edilmiþ ömür neydi ki artýk?
Atýðý ömrün
Artýk sözcükleri küllenmiþ öykümün
Ve iþte sadece O idi münazara ettiðim
Gül bahçesinde gezinen derviþ yüreðim
Makul olandan da fazlaydý huzurun çaðrýsý

Aðrýlarýmý dindiren o ýlýman iklim
Eklentisi deðildim artýk mazinin
Bilakis yürüdüðüm yol beni hidayete kavuþturacak
Muadili bu bitimsiz Ýlahi Aþkýn
Yandýðým ve yakardýðým kadar huzura erdiðim ömrün silik güncesi;
Sedefli yüreðin incisi
Sadece aþktý aþk içime dolan ve taþan
Rabbimin katýnda olmakla eþleþen o derman

Olmaz mý hamt etmenin mucizesi ile
Kýyama durduðum her an kýblemde saklý
O bitimsiz rüzgâr elbet beni cennete kavuþturacak
Allah’ýn izniyle dar gelen vücudumdan kopup da
Sonsuz âleme kavuþmanýn itibarý ve ihtimamý
Yoksa neydim ben?
O, ol demedikçe ziyan ettiðim ömre ettiðim binlerce tövbe
Aralýksýz soluduðum niyaz ve benliðimle
Koþtuðum her vakit
Adeta sonsuzluk denen akdin altýna atýlan imza misali
Meylettiðim yoldan dönmemek adýna
Dönüþümü bunca acýnýn ve iþte kabul görmenin ertesi
Huzurdu sadece huzur kavuþtuðum
Sonsuzluðun da yanan meþalesi…


Sosyal Medyada Paylaşın: