VARDIĞIM SON YAKASIN SEN LAVİNİA...
Bir izdihamsýn sen içimde saklý
Namert o kör döðüþü
Eþ güdümlü bir hüzün ve iþte dibi gördüðüm
Ömrün kürediði her gün her gece
Þapkaný çýkarman lazýmdý oysa bu aþka, Lavinia
Belki de bendim içinden çýktýðým
Þapkanýn kenarýný kemiren bir tavþan misali
Varsýn olsun kördüðüm içimdeki özlem
Deliþmen rüzgârýn eylemi
Elbet severek en çok severek sivrildiðim bir ömür
Ýnsanlarýn içinde göze çarpan sayýsýz hece
Ýçerlediðim bazense çözemediðim bir lehçe
Uyruðum insan ve iyilik
Uyuduðum ömrün hala sabahýna varamadýðým kadar
Vardýðým son yakasýn, sen Lavinia.
Yakamdan düþmeyensin
Yakardýðým bir sitemsin ah, gök gözlü yalaným
Yaþardýðým ve yeþerdiðim kadarým
Yasýmý dahi sevebildiðim
Yaþýmsa saklý içime akan ýrmakta
Yoksa nasýl koþardým ben Rabbime bu kadarcýk zamanda?
Daraðacý duygularýn
Her dara düþtüðümde ellerimle kendimi astýðým
Aþk ve umut diye de baðrýma bastýðým
Bir isyansýn sen
Ýfasý imkânsýz bir lisansýn
Latif bir rüzgârým oysaki ben sadece içine esen
Kolluk kuvvetleri bu aþkýn
Bak nasýl da toz duman
Hicabým ve serzeniþim…
Metanetim ve sýnanan sabrým
Sen deðil miydin oysa kefil bu aþka?
Sen deðil miydin elimi tutan bu dehlizde?
Yasa bildiðim bir yassýn sen
Yaþamanýn da meali bir hýçkýrýk içimden sökün eden
Bir kurþun gibi sektiðim
Bir kurþun aðýrlýðýnda nasýl hem de bu sessizliðin.
Bir týrnak iþareti açtýðým an itibari ile
Týrnaklarýmla kazýdýðým bu mezar þiirlerimle
Þehla sözcükler aðlarken
Ýmgelerdi yaþlarýný sildiðim
Endamlý bir acýyým ben bir o kadar coþkusu dinmeyen
Bir þarkýyým ben zihnimde aralýksýz çalan
Hayatýn angaryasý
Yalnýzlýðýn ve imkânsýzlýðýn vardiyasý
Lehçem hüzün kurtarýcým þiir
Lahzasý yüreðin küllerimden yeniden inþa ettiðim bir ömür
Ömürlüktür hem benim sevgim
Yakamozlarýn fýsýldaþtýðý gecenin
Teninde saklý bir yýldýzým mehtaba âþýk
Uzaðýmda olsan da hýçkýrdýðým için için seçilesi tek þýk
Muhatabýmsa ýsrarla yâd ettiðim o çocuk,
Maziyi içinde taþýyan hulasasý evrenin
Kaybolmanýnsa tek güzelliði
Yeniden keþfettiðim nice duygu nice þifre
Alakadar olduðum elbet evrenin tininde
Saklý doðam bazen duam en çok da doðaüstü
Bir güç gibi içimde sektiðim
Sancýmla yeniden doðmanýn da güzelliðisin, Lavinia.
Ýlham perimsin
Ve baðdaþ kurduðum prensiplerimde saklý yüreðin tek yoldaþý
Varsýn olsun yalnýzlýk düþen payýma
Payidar olacaktýr de bu sevda
Yeþeren gözlerime konan toz gibi
Bazen görmezden geldiðim
Ve sensin iþte gözümden düþen
Yine de ýsrarla seveceðim seni varsýn olsun içinde yaþadýðým
Bu çarpýk düzen kast etse de en aðýr zanný
Zaman aþýmýna uðramaz benim yüreðim
Zemheride dahi üþümediðim tek gerçeðim
Baþ koyduðum yolda belki de sen sadece bir basamaktýn, Lavinia
Ve iþte iznini almadan sevdiðim seni
Muradýmla eriþtim de menzile
Muadili yüreðin aslýnda devasa bir sarkýt
Umut ve sonsuzluk denen o iklimde
Elbet ulaþtýðým Ýlahi Aþk
Sýrdaþým melekler sökün eden her hecemde
Dualarýmsa hep seninle farkýnda
Bile olmadýðýn kadar bakiyesi günün
Elbet gecede saklýyým ben ve hüzün
Rahmetin de goncasýdýr yazdýklarým
Yaþadýðým kadar sadýk kaldýðým kadere
Ýhtimaller dahilinde aralýksýz da büyüyen yüreðin özlemi…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.