Bir bahar gününde, çeþme baþýnda;
Minik bir kuzuyu, severken gördüm!
Bahar dallarýndan, bir taç baþýnda;
Sevinçten dizini döverken gördüm…
Çok güzeldin hem de hayli uzaktan!
Kýrpmadan gözünü daldan, budaktan!
Þiþirip, patlatýp o bal dudaktan,
Kenger sakýzýný, geverken gördüm…
Bir elinde güðüm, birinde kuzu!
Köye dönüyordun sen kuzu, kuzu!
Beklemeden henüz, sýcak temmuzu!
Kolunun yenini sývarken gördüm…
Badem çiçekleri gibi bembeyaz!
Kardan aktý desem, billahi çok az!
Ýnan o duruþun, saf-ü saf tüm naz!
Saçýný baþýndan savarken gördüm…
Aniden köþeden çýkan karabaþ!
Birden sardý seni çok hoþ bir telaþ!
Eðilip alýrken kocaman bir taþ;
Öfkeyle köpeði kovarken gördüm…
Acýyla düþmüþtün çamurlu yola!
Ýhtiyacýn vardý saðlam bir kola!
Bakarken çok mahcup hep saða, sola;
Bembeyaz tenini, ovarken gördüm…
Karaman Gökçe köyü-2022/04
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.