BİR BİLSEN
BÝR BÝLSEN
Süzülürken gözümden kýrk ikindi yaðmurlar
Hatýrlayýp maziyi andýðýmý bir bilsen
Sayfasýz takvim gibi tükenirken ömürler
Aklýma sen düþtükçe yandýðýmý bir bilsen
Ölümsüz bir aþktý bu tüketemezdi yýllar
Gök sarmaþýklar gibi uzanacaktý dallar
Hani derdin ki asla ayýramazdý kullar
Zalim hicran atýna bindiðimi bir bilsen
Ruhumun incinerek ýzdýrap çekmesini
Ben mi dedim gönlünün gönlüme akmasýný
Hançereme takýlan ayrýlýk lokmasýný
Aþkýna katýk edip bandýðýmý bir bilsen
Kara sevda rüzgarý baþýmýzda eserdi
Lâl olurdu dilimiz konuþamaz susardý
Ay ýþýtýr yüzünü güneþ surat asardý
Alev topu içinde donduðumu bir bilsen
Senden baþka kimseye bakmadým göz ucuyla
Býrakýp gittin zalim kalbimi bu acýyla
Çýrpýnýp da birtanem gönlümün var gücüyle
Kuþkonmaz dallarýna konduðumu bir bilsen
Bil ki senin imzan var aðaran þakaðýmda
El açýp dua ettim sökmeyen þafaðýmda
Seni bulurum diye gönlümün sokaðýnda
Deli divane olup döndüðümü bir bilsen.
Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurgül KAYNAR YÜCE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.