D U R M A - A R A

Her yerde, her zamanda ve her þartta; neye ihtiyaç duyuyor isek, onu arar.. aradýðýmýzý buldukça sevinir, bulamadýkça üzülür.. böylece tecrübemiz, bilgimiz, deneyimimiz arttýkça da, tekâmül ederiz. Tekâmül ederek de, gittikçe Yaratan’a yaklaþýrýz. Zaten, yaratýlýþ sebeplerinden biri de bu deðil mi? Nefsin, terbiyesi ve tekâmülü!.
Elbette ki; meraklýlar, talipliler ve arayanlar için!..

D U R M A - A R A

ÞÝÝR NO:142 * 02-01-2009

Veren vermiþ, sevgiyi. Sen, o sevgiyi ara,
Veren ile arana, sakýn aracý koyma;
"Neyin hayýr, neyin þer" olduðu, bilinemez,
Þer sandýðýn bir olay! Belki de, hayýr ola...

Veren vermiþ, bilgiyi. Sen, o bilgiyi ara,
Bilgi nur’dur. O nur’la, arana gölge sokma;
O nur ki, gelir.. "NUR’U MUHAMMED’den, kul’lara,"
Git. O, Nur’un peþinden.. Rahman’dan, Rahmet ara...

Veren vermiþ, edebi. Sen o edebi ara,
Edep’le terbiyeyi, sen nefsinden ayýrma;
Güzel, ahlâk.. "O, Nur’la tamamlandý" alana,
Sakýn. Tefrik yapýp da, Kul’u kula kayýrma...

Veren vermiþ, sabýrý. Sen, o sabýrý ara,
Ýlmin baþý sabýrdýr. sen, sabýrdan ayrýlma;
Sabýrdaki; ilmi, hikmeti, sýrrý.. hiç sorma!
Sabýr, Allah’ýn ismi. Sakýn, “sabýrsýz kalma...”

17-07-2007 * SAAT: 14:00 * Konak-ÝZMÝR.
Mürsel Münevveroðlu (munevveroglu@hotmail.com)
Sosyal Medyada Paylaşın: