Ne kömür gibi karaydý gözlerin, Ne deniz mavisi, Ne de zümrüt yeþili. Fakat öyle sýcak, öyle bir sevgiyle bakardý; Bakýþýnda, gökkuþaðýnýn tüm renkleri vardý...
(1959) Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.