bölüm 1... anne/m
dam baþýlý çatlak kahýrlarýn
kapý önü süpürgece/si yaþlý kadýn
yaþlarýný sarýyordu kekremsi tadýna
iki parmak arasý tütün sadece renkti
bir çift sanýyordum oysa gözlerini
unuttum bende ki gizli özneni
yorgun mayýs kýsraklarýna dolanýyordum
yelelerimi kýskanýyordun
sen hep benim için aðlýyordun
yatay vaziyette alýnmýþ "ben" ihtimali düþlerin
umut gibi gibi emzirdi
kocamýþ da olsa bedenimi
senden önce sevdim
-annemi-
senle de sevemedi
annem beni
ben ki oðul kasabalarýn en uzak rakýmlý tepesi
intihar göçmeni bakýþlarýmda
acaba hanginiz tutacak
-ellerimi-
bölüm 2... kadýn/ým
sokaklara asýlý levhalara dikkat et
aslýnda hepsi çýkmaz
-sana-
ayyaþ maslarýnda ki leylak renkli
melamin tabaklarý kýrýlmaz
kýrýlganlýðýný test ediyoruz karanlýk sularýn þavkýmasýnda
sen þakýsan "yine" diye
ya da örümcek kadýnýn öpücüðü lanetlese dudaklarýný
ses etmeden ses çýkarmam maðaranda
-amcalara-
çýkart beni en ince zarýndan
tut piç gözlü çocuklarýn gözüne
ilk oyuncaðý olayým
dipçik sesleri edep yerlerime inliyor
dipçik
dip/ den türemiþ mühürlü bacaklarýn evde yokum notlarý
fark ettin mi
meyve jölesi az bunun
elmasý kurtlu
-organik ya-
az/dýr üfleyen gýrtlaðýný
israfil kim ki
þimdi taktým kanatlarýmý
çek
daha kendine çek
yaþ/ým öyle gelecek
-püffff-
ve ölüm... sayýsýz/ým
bir kan damlasý uçkurumun
iki sokak ötesinde
üç kere baþýný baðlayacaðým
acýnýn sizde ki sesini
-anne/m ve kadýn/ým-
sonra keyfini yakacaðým kahyanýn
avuçlarýnýza iðdiþ edilmiþ
ben/sizliðin hükmünü
sürün diye...
alicengizoyunu
(ben sizi, siz olmadan sevdim...ama siz beni kendinizi sever gibi sevemediniz...)