SENLE SENSİZLİK RÜVEYDA...

Rüveyda sen, Rüveyda:
Sessizliðimin çýðlýðý
Perdeli gözleri dünyanýn hangi köþesine kuruldumsa
Kuruyan göz pýnarlarým
Sevecen ritminde sevginin
Kol kanat gerdiðim sen, Rüveyda
Bazen bir düþ bazen bir düþüþ
Çengelinde bulmacanýn
Takýlý aklým ve rüküþ çengeller
Çengellendiðim ömre þiirler dizen Çingene Kadýn.

Çalgýsý çengisi sözcüklerin
Kurusýký bazen
Bazense sýkýp da diþlerimi dökülen i mge i mge
Bir martavalsa okunan
Güleç yüzüm simasý tanýdýk
Oysaki sevincin
Yerlisiydim ben bir zamanlar.
Tebessümler ektiðim yerkürenin matemini
Diskalifiye ettiðim bir coþku
Kaynakçamsa aþkýn rüzgârý

Kardýðým þu dehliz
Ýçimdeki engebelerden ördüðüm bir tapýnak
Varsa yoksa aþkýn mabedi
Tasasýz geçerdi ömrüm eskiden
Tasalandýðýmsýn sen ve taþýdýðým yükü
Hafif kýlandýr varlýðýna esaretim
Belki de cahil cesaretidir aralýksýz yazdýðým
Sevdiðimin özeti bildiðim bir þiir aslýnda
Hicreti yüreðimin
Kolaçan ettiðim arkam
Kör nidalar aralýksýz kundaklayan bu sevgiyi

Sen, Rüveyda, sen…
Ýçine düþülesi bir çukursun olsa olsa
Boþa düþtüðümse varlýðýmdan ýrak
Hiçliðimse bazen iklime tezat
Ne de olsa içim dolu dolu hasretinle
Bir ekin hasadý
Bir de ekemediðim sözcüklerin kýrýk kolu kanadý

Ne düþsün Rüveyda ne de gerçek
Hele ki yok mu o mahzun gülüþün
Týrmandýðým düz duvar
Þafaðýn sihri sabahýn esintisi
Sanrý yüklü gezegenin çiçeðisin
Sancýlý varlýðýn belki de kefen bezim.
Kaf daðýnda burnu hangi iklimse
Sen en özgün en mütevazý saðanaðýsýn mabedimin
Bazen hýrçýn rüzgâr
Bazen hazanýn sulu gözünde salýnan
Bir tekne misali
Tevazu yüklü gönlün goncasý
Dokunmaya dahi kýyamadýðým bir ziynet
Ýçimin dikiþlerine konan gülücüklerin
Sökülen yüreðin de beti benzi kaçmýþken
Tevafuk yüklü güzelliðin
Gecenin de karakaþýna kara gözüne bayýlmadým hem ezelden.

Sen ki kaçtýðým kendim
Sen ki yakalandýðým rüzgârýn
Titrek sesinde saklý bitimsiz bir heyecan
Ellerim soðuk gözlerim donuk
Sevdamsa soluksuz kaldýðým kadar solgun bir rutin
Baðdaþ kurduðum þu sefil iklim
Süt beyaz güzelliði gök kubbenin
Sudan sebeplerle sevmedim ben seni.

Bir randevu þiirin verdiði
Bazense bitimsiz bir ritim yüreðin serildiði
Evreleri bu aþkýn
Devasa bir yolculuktur içinde saklý na’þým
Sökün eden gece ve sen
Tahayyül dahi edemezdim önceleri sensizliði
Ve iþte sensiz kaldým
Sesimde yýlgýn kuþlar
Semazen eteklerinde mehtabýn
Bazen yolumu týkayan
Yâd ettiðim her þeyin üstündesin
Ulaþýlasý zor bir rakýmsýn sen, Rüveyda
Önce Allah sonra bu aþkýn dermaný saklý tutulasý

Sözcüklerin gözlerimi kuruladýðý
Yoksa ne anlamý kalýrdý þiirlerin ve gecenin
Ufuk çizgisinde buluþtuðumuz ve sana verdiðim sözün
Hikmetidir kalemim
Neþreden bunca belirsizliðin
Bir adým sonrasý varsýn olsun duyumsadýðým özlem
Sen benimsin Rüveyda bense senin öznen
Öz veri ile yürüdüðüm yolun nihayetinde bilsem de
Dokunur dokunmaz sana yok olacaðýný…

Hiçliðimle vakýfým sana
Varlýðým nokta nasýlsa ezelden
Sensin Rüveyda sen
Olmayacak duaya âmin dediðim
Varsýn kimse bilmesin
Bu imkânsýzlýðýn bana yaþama sevinci verdiðini
Ýliklerime kadar þiirim ben
Ýliklerime kadar sevdiðimsin
Üstelik asla var olmamýþ bir aþký yaþatýrken ben
Ta içimde ve þiirlerimde
Görmezden gel sen yeter ki seni sevdiðimi
Yoksa nasýl kabullenirdim kendimi?

Senle sensizlik
Benle yolculuk
Ýklimlerden arakladýðým rüzgârý
Pay ederken þiirlerimle
Yeter ki kapa gözlerini hep de yaptýðýn gibi
Sadece göz yum seni istemsizce sevmeme
Bir rutinse bu aþk
Ýmkânsýzlýðýn þiirler doðurduðu bir kavþak
Ýman gücümden hareketle yürüdüðüm þafak
Tek bilen sadece Yaratan sýký sýkýya tuttuðum bir sancak
Elimden düþmeyen kalem
Varsýn gözünden düþeyim sensizliðin
Ulemasý ömrün
Müptelasý bu yangýnýn
Sözcüklerim ve yüreðim salkým saçak
Müridi olduðum aþkýn ve iþte sonunda vardýðým
Seninle baþlayan bir yangýn
Sonunda vakýf olduðum tek gerçek illa ki Ýlahi Aþk…



Sosyal Medyada Paylaşın: