SON DAMLASINA KADAR DAMARLARIMDAKİ MÜREKKEBİN...

Aklýmýn perdelerine takýlý gülüþlerin
Korumacý bir sevdanýn faili
Ýçimde saklý metruk heceler
Muðlak gölgelerden derlediðim bir resim gibi
Ýçimin hüsraný
Ah, aþkýn fermaný
Kýyý köþe boca ettiðim yalnýzlýðýn meczup iklimi.

Sen ve sensizlik
Ýç bükey bir aynada saklý derin acýlarým
Açýsý mý yüreðin?
Açamadýðým gönül pencerem mi?
Sen kon diye yolunu g/özlediðim
Sen iþte sensizliðin
Sökülen dikiþleri
Frapan bir özneyim ben
Faili meçhul þarkýlardan esinlendiðim
Yarým ada adeta varlýðýmý mumya diye sakladýðým
O en uzak iklim ve mekan
Zamanýn kaldý mý diye sorma madem
Malik olduðum sadece sefil yüreðim ve kalemim
Kalender meþrep olmayý dileyen de ben deðildim.

Çivisi mi çýkmýþ dünyanýn?
O halde normaldir asýlý çerçevelerin
Yere düþüp de kýrýklarýndan
Ýnþa ettiðim camdan fanus: titrek kanatlarýmdan
Dökülen tüyler gibi
Ve iþte tüy dikendir özlem bu aþka
Semiren kunduz
Sapýtan kuduz bedenler
Daha nereye kadar kaçabilirim?

Söyle, sadece þaký içime
Þarlayan iblisi cehennemin dibine gönderdiðim
Cennet bildiðimsin sen
Mekâným: þiir, ölüm öncesi
Özetini geçtiðim ömrün küpeþtesi
Bense dümenin baþýnda bu yaralý geminin
Hem miçosu hem kaptanýyým
Yolcular ve de can simidim mi?
Sadece bak gözlerinin içine yazdýklarýmýn
Yazmadýklarýmý da göreceksin günbegün
Sýyrýldýðým bu sefil dünya ve beden

Çýtasýný yükselttim ben aþkýn
Çivi çiviyi sökercesine
Daha ne çiviler çakacaðým yüreðime
Bir þiir ne ki ya da binlercesi?
Sen benim manzumemsin
Münazara ettiðim aþkýn kifayetsizliðime
Mührünü b/astýðý bir fermandan da ötedir kimliðim
Nazýmý niyazýmý eksik etmedim bir ömür madem
Matemin deldiði þu sessizlik ve karanlýk mý?
Hiç bu denli aydýnlýk kýlmamýþtý içimi Tanrý
Sevdikçe büyüyen kalp gözüm
Odaklandýðým aþk ve hüzün
Otaðý kurduðumsa þiirlerim
Þiir yer þiir içerim ben hem
Þiir gibi gördüðüm
Ömrün de resmini çizerim
Çan eðrisinde saklý bir gülücük ise kalemim
Dizginleri býraktým artýk elimden

Kimseler dizginleyemez bu aþký ve kalemi
Son damlasýna kadar damarlarýmdaki mürekkebin
G/izini süreceðim
Olur da merak edersen kimin nesiyim
Sal düþlerini boþluða
Salýndýðým dizeleri ziyarete gel
Hem kim bilir bir gün ben de rast gelirim mutluluða
Bilmezler de içimde neyin saklý olduðunu
Düþeþ sandým yek geldi attýðým zarýn
Ýþaret ettiðim mademki þiirin güftesi
Gücüme gitse de sessizliðin
Ben zaten bir ömür sessiz sevdim
Seslere duyduðum zaaf mý?
Asla: bilirim de ezelden evrenin zar tuttuðunu
Hem artýk nutkumun tutulmadýðýsýn sen
Tutunduðum malum
Ýsyan pazarýnda ayyuka çýkmýþken sesi zalimin
Masum benliðimle sadýk kaldýðým Mevla’m ve aþk
Bir de içimde çalan þu þarký
Elbet kimselerin duymadýðý
Yoksa nasýl yazardým ben bunca þiiri?
Ne rehavet ne rivayet bu gizem
Ýçimde takýlý bir radar gibi asýlý kaldýðýma bilinmeze delalet
Olasý þarkýlar ve þiirler.
Sadece benim duyduðum benim yazdýðým
Hem ayrýcalýklý olmalý deðil mi böylesine seven bir insan?



Sosyal Medyada Paylaşın: