Anlatsam anlar mısınız

Bir yaðmur kokusu, bilmiyorum anlatsam anlar mýsýnýz...
Gökyüzünden salýna salýna dans edercesine,
teðet geçti insaný.
Öyle bir rahmetti ki bize bahþedilen
ancak hiç kadir kýymet bilmedik...
Kadýnlar, çocuklar, hayvanlar, insanlýk aslýnda bunlar birer birer Rahmetti ama anlamak istemedi insanoðlu.
Bilmiyorum anlatsam anlar mýsýnýz...

Gözünü kýrpmadan, yüreði sýzlamadan devirdi sokak ortasýnda, sevgi dolu anne yüreðini.
Küçücük, masum bir bedenden soðuk bir esinti esti...
Bütün benliðimle yokum artýk, vicdansýzlýðýnýzla kirletiðiniz bu dünyamýn, hesabý elbet sorulur.
Bilmiyorum anlatsam anlar mýsýnýz...

Ýçimde haykýran sesinin, size duyuramadýklarýmý.
Var gücümle kaçmak isterken, size yetiþemediklerimi.
Oysaki yeryüzünde gölge kadar yer kaplamazken küçücük bedenime, ruhsuzluðunuzla koca mezarý kazdýnýz...
Bir sabah ansýzýn göklerin karanlýðýna boðulacak insanoðlu.
Bir çocuðun sesiyle haykýracak tüm kainat: “Anne gökyüzünde bir yýldýz olmak istiyorum” diyecek.
Þimdi soðuk bir Musalla taþý ve hiç tanýmadýðým bir karanlýk.

Ben anlatsam da siz anlamazsýnýz...


///

Sosyal Medyada Paylaşın: