DAYANAMIYORUM

Dayanamýyorum!...
Yastýðýmý kafama bastýrdým hýçkýrýyorum.
Çaresizliðin buz gibi kollarýnda teselli buluyorum .
Bilmiyorum,ne yapmam gerektiðini hiç bilmiyorum....
Yudum yudum devasýz derdime içiyorum.
Aðýr aðýr karanlýða yürüyorum ..
Karamsarlýðýmla bu karanlýkta kayboluyorum.
Bi el bekliyorum,
Elini yüreðime koyacak bir el istiyorum.
Gözleriyle yüreðime iþleyip acýlarýmý yok etmesini istiyorum.
Gün geliyor kendimden nefret ediyorum
Kendime yakýþtýrdýgým yalnýlýklardan,utanýyorum!...
Dolaþtýgým her sokakta,her çýkmazda seni arýyorum.
Senden ayrý,seninle ayný havayý soluyorum.
Ben senden vazgeçemiyorken,sen hep yoktun benden gitmiþtin!!!
Ama sen herþeye ragmen gittin!.
Ýçim ürperdi yalnýzlýgýn çýglýgýyla,
Sen beni yýktýnda gittin...
Sen beni dagýttýnda gittin...
Sen beni virane gönlümle býrakýp gittin!..
Bana beni unutturupta gittin!..
Karanlýga mahkum edipte gittin.
Sosyal Medyada Paylaşın: