Batık

daralan soluðumun aðýttan otaðý
umman bir aðrýyý hapsetmekte
gün ve gece
süslü yaðmurlarla sýr olmakta
göçmekte kent yüzünü býrakýp
yeþilin batýðýna




kesintisiz düþlerin baðrýnda kuytu göller
zaman çekilmesi sarýnýn dað’ý
her akþam
hüzünlü perdelerin güz kamaþýðý yapraðýna
bir yalnýzlýktýr gövdem
çöl öyküsüyle
içimdeki sus’a doðar
bir gül kovulur



ansýzýn dökülür bahçeler
kýrýlgan kül’e
tül örtüsüyle bakar çoçukluðum
nasýl da kýzarýr aynalar
söz solar þairlerin tenha yanýna
savrulur dilimin uçurumundan çiçekler
ýrmaklara þiirler kapýlýr



....

Sosyal Medyada Paylaşın: