Son Nefese Kadar

Gidiþin baþýmý, dertlere saldý,
Göz göz yaralarým, kanýyorum ben.
Hasretin neþemi, arzumu çaldý,
Köz köz ciðerlerim, yanýyorum ben.

Yaban ellerinde, gezen hazalým!
Sen benim ahirim, hem de ezelim,
Unutmak kolay mý, öyle güzelim?
Az sitem etsem de, anýyorum ben.

Alýþkýným çile ile kedere,
Ýsyan etmem asla, talih, kadere,
Sabýr tespihini, çektim bin kere;
Tez usanan nefsi, kýnýyorum ben.

Turnalar konarlar, bizim ovaya,
Ýçerler kanarlar, sazlýkta suya,
Senden bir havadis, verirler diye;
Yaz baharda göle, iniyorum ben.

Ruhunun kasveti, katiyen dinmez,
Altýn kafes olsa, içine sinmez,
Kim demiþ gurbete, gidenler dönmez?
Öz yurduma dersin, dönüyorum ben.

Dayanýr mý acep, görünce yürek?
Ne kadar olsa da, mesafe ýrak,
Herkesin içinde, endamý býrak;
Yüz ile gamzenden, tanýyorum ben.

Alaca uðruna, ömrünü adar,
Sevda diyetini, ruhuyla öder,
Aldýðým son nefes, çýkana kadar;
Söz verdim beklerim, suna yârim ben.

28.03.2022
Muhittin Alaca










Sosyal Medyada Paylaşın: