Nasýl yaþlý bir çýnarýn kuru gövdesinde Filîzi sürgünler çýkarsa bir anda, Kocamýþ gönlümde de bir sevgi özlemi yeþerir her baharda. Çatlamýþ topraklara yaðan bereket yaðmuru gibi gelince Nisanlar, Önce bulanýp, sonra berraklaþan belleklerinde En güzel anýlarý yeniden yaþar insanlar. Gençlik günlerinin o umut dolu, o karanfil kokan sabahlarýný Yorgun yüreðinizin gücünce yeniden yaþarsýnýz, Ardýndan kurak yazlar, sararmýþ güzler gelir, bilirim Ve ihtiyar omuzlarýma aðýr gelen paltolar içinde soðuk kýþ, Sonra yine bir Nisan varsa kaderde Umutsuz olmak...Ne büyük yanlýþ! ...
(1973) Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.