Çýkmaz sokaklarýn öfkesinden korkan bebekler gibi,
Olmazlarýn kucaðýnda aðlayan talihsizler gibi,
Ceset cesettir.!
Ýspanyol,Türk,Kanadalý,
Uzakdoðulu ya da Pasifik ötesi...
Ne farkeder.!
Mostar’ýn gözleri hala ýslak,
Vietnam hala öfkeli,sokaklar barut kokulu,
Baðdat kaçýncý kez yýkýlýyor,
Tarih,Baðdat,çocuklar parampaça....
Anýlar darmadaðan,
Binlerce yýllýk birikim duman duman..!
Bir Çinli Kabil’e aðlýyor,
Güneydoðu’da kardeþ türküler aðlýyor...ezgiler mahzun...
Cesetler,tanýdýk!
Katil,cesedin sevgilisi.
Filistin’de çocuk; silahtýr,taþtýr.!
Dehþet ve çaresilik öyküleri adým baþý...
Kan ve ölüm boðuyor,çocuklarýn ip atlamalarýný.!
Iþýl ýþýl gözler sönüyor,bebekler parçalanýyor,
iþkencenin tecavüzün bini bir para!
oysa önce ’insan’ sonra askerdik....
Umurunda mý katillerin.! !
Obezlere inat,Kenyalý bebekler hala aç.!
Sahte ve katil bakýþlý adamlar!
Rezil yaratýklar.! !
Ölüm,ölüm..daha çok ölüm.!
Daha çok öldürün bizi...
yokedin sevgiye dair ne varsa...
ölümü öldüremezsiniz ki.!
siz de öleceksiniz....
iþte o zaman..iþte o zaman....
neyse,
Anladýðýnýz dilden söylüyorum,
There is no way out.!
ÝBRAHÝM EROÐLU
2004
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.