DÜŞERSİN
Ýçimin darlýðý bir kuyu sunam,
Eðilip bakma hiç sen de düþersin.
Nedamet ipine asýldý kovam,
Ýç çekip durduðum derde düþersin.
Saatler kurulur,vadeyi sayar;
Salýlar sallanýr,cumalar cayar,
Yaþadýkça vaki bu bozuk ayar,
Vaatler gecikir erte düþersin!
Düþlerin çaðýrýr tutarlar seni,
Var günde yokluða atarlar seni,
Kaçsan da sürüye katarlar seni,
Bir kötü çobana,kurda düþersin.
Yastýða düþen yaþ özden çekilir,
Uyku haram olur gözden çekilir,
Gençlik el-ayaktan,yüzden çekilir;
Bilinmez ne zaman,nerde düþersin!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahman Günay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.