Gün olur ki...

buðday taþýyan buðu atýyla düþüyorum þafaða
garipleþen akþamlarýn yaðmurlu saatinde
karanfil yanýðý...
yollar,düþ ortasý rüyalara
masal koyunlu iklimin mýzrak ateþiyle açar sarý çiçeklerini
tarihin sularýnda uçurum bakýþlý ninnilerin alýcý kuþu
ve yeþili yurdundan kovulmuþ çocuklarýn
sancý ertesi
gün olur ki bir yankýyla taþýrýz göðü




ay akþamlarýnda tesbih aðýzlý sözcükler
göçlenmiþ ç’aðrýnýn güneþsiz ýslýðý
çadýrlar ve parlayan yýldýzlarý
gurbet çöl’ün
yüzüme bir fotoðrafla kesilen..

avuçlarýmda kalbimin minesi

ne zaman düþünsem
yokluðun çoðalmýþ dinðinliðinde seni
geniþleyen perdede adýn sürülür alnýma
Ey ruhumun kuyusunda sessizliðe kapýlmýþ ferman
kýyý yaralanýþýnda düþ odalarý
saf bir tortunun içinde duvarý boþalmýþ
gölgeler,
ýþýklar ve uçurum aðaçlar
uykumu bekleyen karanlýðýn kundaðýnda
kristal sel
ve dil ucu aynalarýn öteki yüzü
gün olur ki bir yankýyla taþýrýz topraðý




saklý þiirlerin þarkýsýyla büyür denizler
eteklerinde kamaþan su duruluðu
yolunu bekleyen kaç araf
yosunlu dalgýnlýðýn zakkum alfabesi
soluðumda þehirler var benim
soluðumda bulut ezmesi daðlar
içimin adasýna el sallayan gemiler ve
tuzlu boþluklar
Ey ruhumun dalgalarý vuran sessizliði
gün fenerli aydýnlýk
çýplak bir tohum zaman


gözlerimin uykusuna kibrit çakan çocuk
buðday taþýyan buðu atýyla düþüyorum

gel öp beni


....

Sosyal Medyada Paylaşın: