Ýzinden gittikleri, bir söz etmiþti hani:
’’Bal tutanlar iþtahla parmak yalýyorlardý.’’
Oturmuþlar kovana, ellerinde bal gani...
Ýnsanlar bakýp, bakýp saç, baþ yoluyorlardý!
Az mý götürdük diye, hiç yorulmayýn boþa
Siz buyurun biz nolsa, geliriz koþa, koþa!
Yoksulda deðiþen yok, her þey ayný biçimde...
Sorunca hâlimizi, diyorlar: ’’Hele durun! ’’
Halkýn gözüyse yalnýz, geçinmekte, geçimde
Biz yerde sürünelim, siz hep vurgunu vurun!
Odun, kömür devletten, ne var ki böyle kýþa?
Siz ’yola devam’ edin, biz hazýrýz alkýþa...
Onlar ne derse doðru, bize mi sorulacak?
Biz ne biliriz ki de baþtakiler dururken?
Geçtikleri yerlere halýlar serilecek,
Bize çamurlu yol çok, erk saçýp savururken!
Bir de anket yaparlar, basarak nette tuþa
Renk, renk yazar, çizerler, boya koyup kartuþa...
Akýlsýz ayaklarý, kocaltan hep yollardýr.
Baþýmýza gelenler, bize, bizden hediye.
Yeni bir hâl deðil ki, biz böyleyiz yýllardýr!
Gelen bir emzik verdi, aðlamayalým diye.
Açtýrmýyorlar aðzý, seçilince tek baþa
Biz bu yoldan daha çok gideriz paþa, paþa...
Ýthal inekler geldi, ip koptu, daða kaçtý!
Çýkýþ kapýlarýný, hep yandaþ medya tuttu...
Ýþ yerleri göl idi, gelen “Anguslar’’ içti.
Daðý çiftçiler ekti, yandý, kül oldu, bitti...
Vekilin iþi tamam, halk hasret kaldý iþe
Seçilenlerin hepsi, sevincinden dört köþe!
Billâhi çok gerildik, enerjimizi alýn!
Yoksa fay kýrýlacak, yurt olacak toz duman!
Rahatlatýn milleti, kalabildikçe kalýn...
Türk milleti de olsun, sayenizde þaduman.
Bu güzel kelimeler, gitmez olur mu hoþa?
Þu hâlimize bakýn, mey siz döndük sarhoþa...
Þimdi, çýlgýn proje asýlýyor her yere!
Ýstanbul’ a bir ada, iki de yarýmada...
Erkân hep anlatýyor, göðsünü gere, gere
Baki kalan kubbede, onlardan bir hoþ sadâ.
Bir kanal yeter mi hiç, bu kadar çok yandaþa?
Bence hiç gecikmeden, soralým vatandaþa!
Konuþan bir Türkiye, halkýn tek hayaliydi...
Yerden kulak çýkýnca, herkes sesini kýstý!
Millet sanki dut yemiþ, bir bülbül misaliydi.
Oysa geçen yýllarýn, icraatý nakýstý!
Konuþmak haddimiz mi, bir þey demedik hâþâ!
Velinimetimizsin, padiþahým çok yaþa!
Antalya-2011/05
Halil Þakir Taþçýoðlu
ÜSTATLARDAN:
Onlarýn bir suçu yok, söyleyerek geldiler...
Parasýný verene yurdu satarýz diye
Býrak, kanun yasayý, mukaddesi deldiler
Orda Aslanlar vardý(!) hepsi döndü kediye
Rahmetler okuttular liberale, liboþa
Avene mi?.. Uyanmaz, beyhude, çaba boþa........................Alibaba
Soydular soydurdular, dibini sýyýrdýlar
Aslýnda hiçbirinde ne din ne iman vardý
Yaptýlar lime lime, milleti ayýrdýlar
Ne kadar bölünürsek bunlar onlara kârdý
Biraz karnýmýz doysa kan doðruyorlar aþa
Gözler açýlýr diye düþüyorlar telaþa..........................................mirim
Aðlayana emzik yerine tuttu fetöyü verdi
Zam halýsýný milletin ayak altýna serdi
Mengene olmaz deyip çelik halatla gerdi
Burun ucundaki balla yaþýyor garip maþa
Eli mecbur haykýrýr yanýndayýz çok yaþa.................................saiirim
Yüreðinize saðlýk çok deðerli Üstadým
Gidiyoruz düþmeye günbe gün koþar adým
Ne hikmettir bilinmez milleti anlamadým
Koruyan mahpus oldu, çalan namlý bey oldu
Beylerin sayesinde tarla tapan ev oldu
Bütün köyler kapandý þehir koca köy oldu
Yemeyen aptal oldu yiyen þanlý bey oldu
Ola ola sonumuz en son mahpusluk oldu
O beyler toparlandý koca koca dev oldu
Kötüye bir þey olmaz olan millete oldu
Kusurumu baðýþla, fakir; cahil toy oldu...........................türkü diyarý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.