Bana bir düş ver

bana bir düþ ver
yüzümün pembesine sayýklarken aydýnlýðýn ýrmaðý...



gizliden koþturan deli mýsralarýn kýrmýzýsý
ters/yüz ederken kenarlarý kýyýlarý
en sessiz tenhalarý izliyorum
bir yakýnlýk sarkýyor uzaðýma
harfler desen
az insanlý arkalar içinde
yanýyor tarihe..
ya da
ikindi çýnlamasýnda pencereme uzanan güneþi emerken dizlerim
avuçlarýmda zaman uçmasý
Ayçiçeði tenli’m





kiraz renginde aðlarken gözlerim
bakmayýn aðzýmdan bulut aktýðýna
üzerimde yaðmurlar ve büyüyen saksý
-neden olmasýn-
anýmsýyorum iþte aklýmdan mavi ve yeþil geçenleri
Su diyorum bir baþka akýyor kaçýnca gözlerime
içimdeki sessizliði yýrtan onca sözden bahsediyorum
yapraðýn dalýna deðdiði uysallýktan
yarasý kesik susmalara deðince deniz
her þeyden..

-gül kokusu yokluðun nefesine dudaklarým titriyor-




herþeyin üstüne çýðlýk atarým ki
sevinçler iþlenecek sabaha
az daha yýldýzlar saya saya
uzun uzun anlatýrken saçlarýmýn rengini
kýzýl bir gölgeye
uzattým elimi su’yun aðzýna
avucumdan taþan gün gibi çokluðum
Ki,ne kalmýþ önceden
Ahh..
bu kenti ölüm diriliðinde seviyorum
derinlere þiirler bandýrýp
aðacý incirliyorum..




öyle dokunaklý
biraz daha giyinsek boþluðu
canlansa geçmiþin silik elmalarý
Ahh..
Yol kokulu içim
iyi tanýyorum tebeþirli ayazý
sarý sarý akan mevsimleri
üstelik kuþ sesleri yaðarken sokaðýma


Dinliyorum Istanbul’u
Uzun kuleli þehirlerden..


.......

Sosyal Medyada Paylaşın: